Gevechtssporten worden wel eens verkeerd begrepen. Is het wel netjes om mensen voor het plezier af te rossen? Judo heeft die negatieve bijklank van zich afgeschud. Gella Vandecaveye is immers zo'n doorzetster, en Harry van Barneveld huilt zo aandoenlijk. Maar wat weet u over karate, ju-jitsu en aikido? Daar was het de organisatoren van de Avond der Krijgskunsten om te doen: de zogenaamde do-sporten bekend maken bij het grotere publiek.

      Speciaal voor de avond hadden de verschillende gevechtsclubs karate-do, judo, ju-jitsu en aikido uit de regio een demonstratie voorbereid. Stuk voor stuk kregen ze een halfuur om het brede Lootse publiek te tonen waar ze voor staan. En het publiek, 600 man sterk, lustte er wel pap van.

      Discipline is een van de kernbegrippen van de Japanse sporten. Maar ook volharding en respect voor de tegenstander zijn cruciaal. Aikido is een goed voorbeeld van een harmonieuze omgang met de tegenstander. Natuurlijk kun je er niet omheen dat het er bij een potje karate behoorlijk hard aan toe kan gaan. Dat is ook de reden waarom het publiek soms muisstil toekeek toen twee karateka's een voorbeeld van een gevecht gaven. Beschermd door een mondstuk en handschoenen toonden de clubleden hoe lenigheid en snelheid de karateka kunnen helpen om een tegenstander uit te schakelen, meer dan pure kracht. Het viel trouwens op dat niemand die de tatami betrad een nadrukkelijk kleerkast-profiel had.

      Heel stijlvol was de aikido-voorstelling. Sporters van andere verenigingen slaken een luide kreet als ze de zogenaamde genadeslag toebrengen, maar bij het aikido verliep alles bijzonder sereen. Ook aan respect voor de grondlegger aikido, Morihei Ueshiba (1883-1969) ontbrak het niet. Zijn foto ging mee de tatami op, en werd zowel in het begin als op het eind van de sessie begroet.

      De meest spectaculaire brok ju-jitsu kwam van enkele volwassenen. die over vier mensen sprongen die samen op een stoel zaten. Trainer Guy de Waële keek vanuit een hoek van de tatami onbeweeglijk toe. Er stonden nogal veel nogal veel clubleden op het podium, wat bij momenten het zicht van de toeschouwers belemmerde.

      Ook de jonge garde mocht het publiek tonen wat ze in haar mars heeft. En blijkbaar staat die niet verlegen op de mat, zelfs niet als de hele familie en enkele honderden toeschouwers staan te kijken. Geconcentreerd toonden ze hun kata - een schijngevecht zonder tegenstander - en voerden ze hun kumite uit. Dat is het eigenlijke gevecht, maar voor de gelegenheid werd de tegenstander natuurlijk niet toegetakeld. leuk om te zien waren de drie kleintjes die een onverlaat die op het podium was geklommen vakkundig vloerden.

      Judo is de bekendste gevechtssport van allemaal. In België zijn er ongeveer 55.000 judoka's actief, en met namen zoals lngrid Bergmans en Ulla Werbrouck heeft ons land herhaaldelijk bewezen een aardige vinger in de internationale judopap te hebben. Judo is ook een uitgelezen competitiesport, en dat sinds 1930. De Lootse judoka's konden het dan ook niet laten om hun competitieve eigenschappen te tonen. Geen uiteenspattende dakpannen of zwierende wapens hier. Alleen een gevecht tussen twee mensen van dezelfde gewichtscategorie tegen elkaar.

      Tot slot telt Lochristi twee karateclubs. Shotokan Karateclub Akiyama uit Zaffelare, en Karate Kenshikan Lochristi. De eerstgenoemde bracht misschien het meeste spektakel: met de blote hand, voet of elleboog werden houten bordjes in spaanders geslagen, dakpannen moesten eraan geloven. Ook de demo met de nunchaku kon op veel aandacht van het publiek rekenen. een nunchaku is een wapen dat bestaat uit twee stokken met daartussen een touw of een ketting.

Telly Geenens in actie met Kata Seipai.

      Karate Lochristi kreeg dan de eer om het evenement af te sluiten. Tenslotte was het haar voorzitter, Freddy Geenens, die vorig jaar het initiatief voor de demonstratieavond had genomen. Deze club hield het bij soberheid. De essentie van karate lag de leden nauwer aan het hart dan de spektakelwaarde die de andere clubs wel uitspeelden. Zo toonde één karateka een kata (stijloefening), terwijl twee andere karateka's de gevechtstechnieken (kumite) demonstreerden die eruit voortvloeiden. Een knap staaltje van coördinatie en concentratie. De beslissing om maar enkele clubleden en niet de halve club op het podium te zetten, viel ook in goede aarde. Alles bij elkaar een geslaagde demonstratieavond, die met enige aanpassingen voor herhaling vatbaar is.

Jelle Van laere

Bron: HaLo